The practice of settling former soldiers in ‘colonies’ is well attested in Anatolia. The area of and around Pisidia received several such colonies during the Hellenistic and Roman periods, a phenomenon which must have had a significant demographic impact on the region. Building on previous research that has investigated the colonies of this region of the Hellenistic and early Roman periods, this paper collects the evidence for further settlements being planted on the various peripheries of Pisidia: first, in the territory of Apollonia, in the northern borderlands between Pisidia and Phrygia; second, on the Cillanaean Plain on the eastern fringes of Pisidia; and finally in Milyas, the territory on the southern boundaries between Pisidia and Lycia. It argues that significant groups of Lycian and Thracian ex-servicemen were settled in these areas, and suggests that this happened in a relatively short period of time between 36 BC and 25 BC, during the short reign of a local king, Amyntas. Sandwiched between the period of the Hellenistic poleis that preceded it, and the time of direct Roman rule that came after, the reign of Amyntas nonetheless left a lasting legacy on the landscape in the form of these new settlements.

Eski askerlerin ‘koloniler’ kurularak yerleştirilmesi uygulaması, Anadolu’da iyi bir şekilde belgelenmiştir. Pisidia ve çevresindeki bölge, Hellenistik ve Roma dönemlerinde birkaç koloniyi kabul etmiştir; bu fenomen, bölge üzerinde önemli bir demografik etki yaratmış olmalıdır. Bu çalışmada, bölgedeki Hellenistik ve erken Roma dönemi kolonilerini araştıran önceki çalışmalara dayalı olarak, Pisidia’nın çeşitli çevrelerinde kurulan diğer yerleşimlerin kanıtları bir araya getirilm- iştir: ilk olarak, Pisidia ile Frigya arasındaki kuzey sınırlarında yer alan Apollonia bölgesinde; ikinci olarak, Pisidia’nın doğu sınırlarında yer alan Cillanaean Ovası’nda ve son olarak, Pisidia ile Likya arasındaki güney sınırlarında yer alan Milyas bölgesinde. Çalışma, bu bölgelerde Likya ve Trakya kökenli eski asker gruplarının yerleştirildiğini ileri sürmekte ve bunun 36 MÖ ile 25 MÖ arasındaki nispeten kısa bir süre içinde, yerel bir kral olan Amyntas’ın kısa hükümdarlığı sırasında gerçekleştiğini önermektedir. Hellenistik poleis döneminin öncesi ile sonrasındaki Roma yönetimi arasına sıkışmış olan Amyntas’ın hükümdarlığı, bu yeni yerleşimlerin bölgede bıraktığı kalıcı miras olarak kendini göstermektedir.